- 20 avqust 2018
- 853
- 0
Şöhlət ABBAS RÜBAİLƏR:
Bəxt üzə gülmədi, tale kəc oldu,
Dost, sirdaş bildiyim bədzat, bic oldu.
O qədər çəkdim ki elin dərdini,
Özümə çatanda zaman gec oldu
Keçdi, aylar keçdi,fəsillər keçdi,
Zaman axdı getdi, nəsillər keşdi.
Şöhlət, qəm yemə gəl, nə mənası var,
Dərdini kim bilər, nə bilər,keçdi!
Kimi hara istəyir, atır çərxin gərdişi,
Yaxşılara qəddardır, budur onun vərdişi.
İnsan insana zalım, buna həyat neyləsin,
Fələk bir bəhanədir, biz edirik hər işi.
Nə şirin xəyallar vüsal tək şirin,
Bini-bünövrəsi gözəlliklərin;
Sənin xəyalındır yatmağa qoymur,
Qəlbimi çulğayıb, evdə boş yerin...